- HENRICUS cogn. Mirabilis
- HENRICUS cogn. Mirabilisfil. Alberti Mag. Brunsvicensis lineae satoris, Grubenhagiamlineam orsus est, quemadmodum frater eius Albertus Pinguis Brunsvicensem ramum continuavit. Bruns vigâ, ubi Tribunorum plebis, adversus Senatum, factionem fovit, pulsus Einbecam obtinuit. Filii eius Henricus Iun. patet Othonis, Iohannae Reginae Neap. mariti: et Ernesti, cuius ex fil Alberto nepos Henricus, genuit Henricum, patrem Henrici et Albertum Philippi, Smalcaldico bello et filiorum numero incliti: quorum ultimus Philippus Moriens A. C. 1596. lineam terminavit.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.